به نقل از «تابناک»

آهنگ‌های خاطره انگیز بچه‌های دهه 60

تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۱۵۹۴۸

موسیقی اهمیت بالایی در نحوه ارتباط‌گیری، خاطره‌سازی و جهت‌دهی ذهن کودکان دارد. معمولاً این جنس موزیک‌ها در ذهن ما به طور ویژه‌ای ثبت می‌شوند و می‌مانند. ساخت موسیقی برای کودکان بسیار کار سخت و باظرافتی است به طوری که از تولید قطعات مرسوم عاشقانه پاپ و سنتی نیز وقت و انرژی بیشتری را می‌طلبد.

   

به گزارش تابناک و به نقل از برترین ها، در این مطلب، نگاهی داریم به شماری از آثار ماندگار ساخته شده برای کودکان.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قطعاتی نوستالژی که در تولید آن اساتیدی نظیر بابک بیات، ناصر چشم‌آذر، مجید انتظامی و محمدرضا علیقلی و بهرام‌ دهقانیار نقش داشتند. با ما همراه باشید.

 

  علی کوچولو / بابک بیات

علی کوچولو نام سریالی بود که توسط مجید راستی نوشته شدو در دهه 60 از تلویزیون پخش می‌شد. امید آهنگر و فرزانه کابلی بازیگران این فوتو انیمیشن بودند. استاد بابک بیات که در زمینه موسیقی پاپ و فیلم‌های سینمایی فعال بود با ساخت این قطعه مهارت خود را در این زمینه هم نشان داد.

علی کوچولو / آن مرد کوچک / باهوش و زرنگ / خیلی وروجک

 

  بازم مدرسه‌ام دیر شد / محمد شمس

این مجموعه تلویزیونی به کارگردانی حسین افصحی است که در سال ۶۲ با بازی اکبر عبدی برای گروه سنی کودکان و نوجوانان از شبکه اول سیما ساخته شده بود. محمد شمس با استفاده از دستگاه‌های موسیقی ایرانی و فضایی ارکسترال این شاهکار را ساخت.

 

خواهران غریب  / ناصر چشم آذر 

خواهران غریب به کارگردانی کیومرث پوراحمد بود که سال ۷۴ به نمایش درآمد. افسانه بایگان و خسرو شکیبایی بازیگران آن بودند. مادر من توسط ناصر چشم آذر آهنگسازی و توسط خسرو شکیبایی اجرا شد. قطعه سرشناس دیگر هم باز باران با ترانه با اجرای الهه حمیدی است. 

 

تیتراژ سریال قصه‌های مجید بر اساس قطعه بوی جولی مولیان و همچنین برنامه‌های نیمرخ و سیمای کودک و نوجوان نیز از دیگر ساخته‌های ماندگار این آهنگساز و تنظیم‌کننده نام‌آور بود که در آن زمان با توجه به ژانر کاری او در زمینه موسیقی پاپ با کلام قابل توجه بودند و نشان از توانایی‌های او داشتند.

کلاه قرمزی / محمدرضا علیقلی

برنامه‌های نمایشی کلاه قرمزی و همچنین سه سینمایی کلاه قرمزی و پسرخاله، سروناز و بچه ننه در دهه هفتاد و با آهنگسازی فوق‌العاده محمدرضا علیقلی به ماندگاری بالایی رسید. این مجموعه‌ها توسط حمید جبلی، ایرج طهماسب و مرضیه برومند ساخته و تولید شد.

آقای راننده یالا بزن تو دنده / برو به سمت تهرون / می‌خوام برم تلویزیون

 

مدرسه موش‌ها نیز در دو سری و اوایل دهه شصت توسط همان تیم کلاه قرمزی ساخته شد. ترانه این آثار را ابوالقاسم ژرفا و صوفیا محمودی سرودند. ک مثل کپل و می‌رم مدرسه از جمله آثار ماندگار این برنامه بودند. 

مجموعه قطعاتی که بر اساس روزهای هفته ساخته می‌شد شراره وظیفه شناس و شکوه قاسم نیا نوشتند. علیقلی برای ساخت این قطعات و تنظیم کرال و ارکسترال آن‌ها سنگ تمام گذاشت.

سرود چهارشنبه: چهارشنبه توی کیفش یه مشت ستاره داره / کنار صفر هر بیست یک ستاره میذاره

 

خونه مادربزرگه / بهرام دهقانیار 

بهرام دهقانیار یکی از معدود آهنگسازان متخصص این عرصه است که در کنار موسیقی کودکان، آهنگسازی و تنظیم پاپ نیز انجام داده است. مجموعه تلویزیونی عروسکی خونه مادربزرگه از سال ۱۳۶۶ و به کارگردانی مرضیه برومند روی آنتن شبکه دوم سیما رفت.

خونه مادربزرگه هزار تا قصه داره / خونه مادربزرگه شادی و غصه داره 

 

تیتراژ برنامه نمایشی آقای حکایتی نیز از دیگر ساخته‌های این آهنگساز بود. طراح این برنامه نمایشی بهرام شاه محمدلو بود که در سال‌های ۶۶،۶۸ و ۷۴ پخش می‌شد. خواننده این قطعه ماندگار حمید غلامعلی از اولین خوانندگان پس از انقلاب است. 

یکی بود، یکی نبود زیر گنبد کبود / روبه‌روی بچه‌ها قصه‌گو نشسته بود

و قصه‌‎های تا به تا که با نام شخصیت اصلی آن زی زی گولو نیز شناخته می‌شود و به کارگردانی مرضیه برومند برای شبکه دو تولید شد.

زی زی گولو آسی پاسی دراکولا تا به تا

 

مسابقه کوچک / مجید قناد

مجید قناد ید طولایی در تولید برنامه‌های کودک در دهه شصت و هفتاد و هشتاد داشت اما موسیقی به یاد ماندنی برنامه مسابقه کوچک هنوز در یادها مانده است. 

گل گفتی آی گل گفتی، مثل یه بلبل گفتی، جواب عالی دادی، غنچه بودی شکفتی!

 

 

بچه‌های کوه آلپ / مجید انتظامی 

این کارتون ژاپنی در دهه شصت تولید و در تلویزیون ایران نیز پخش شد. تیتراژ آن بخشی از موسیقی متن انیمیشن زال و سیمرغ، ساخته مجید انتظامی بود که جایگزین موسیقی تیتراژ اصلی شد. استفاده از سنتور و ارکستر زهی به جذابیت این اثر ماندگار افزود.

منبع: تابناک

کلیدواژه: طوفان الاقصی پرونده قتل داریوش مهرجویی بیمارستان المعمدانی غزه فلسطین تلویزیون آهنگ نوستالژی کارتون طوفان الاقصی پرونده قتل داریوش مهرجویی بیمارستان المعمدانی غزه فلسطین خونه مادربزرگه کلاه قرمزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۱۵۹۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گفت‌وگو باکارگردان مجموعه‌مستند «پابه‌ماه»/ قصه‌هایی تماشایی از امید و زندگی

به گزارش قدس آنلاین، این مستند قصه روزهایی از زندگی آدم‌هاست که پر از انتظار، نگرانی، عشق، شور و شوق، ترس و صبر است. قسمت اول به نام «همیشه با هم» روایت دو خواهر دوقلوی همسان با ویژگی‌های مشترک بود که همزمان با هم مادر می‌شوند. در قسمت دوم «کر کوهستان» هم روایتی از زن باردار عشایری را نشان می‌داد که در روستایی سخت‌عبور در استان چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد و برای تولد نوزاد با چالش‌هایی روبه‌رو بود. هر قسمت از فصل دوم این مجموعه روایت داستانی مستقل و متفاوت است و قسمت سوم این مجموعه هم با عنوان «فرشته رضا» امشب ساعت ۱۸:۳۰ روی آنتن شبکه۲ سیما می‌رود. درباره جزئیات بیشتر این مجموعه با «امیرحسین اوسیوند» کارگردان و مجری طرح «پا به ماه» گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید. 

امیرحسین اوسیوند

فصل اول این مجموعه سه سال پیش از تلویزیون پخش شد و با استقبال نسبتاً خوبی همراه بود، چه شد به گروه فصل دوم «پا به ماه» پیوستید و تجربه تولید مستند درباره فرزندآوری برایتان چطور بود؟
من چند سال پیش، فیلم مستند «ننه سلطنت» را با همکاری خانم محور ساختم که آن مستند سبب شروع همکاری ما شد. برای ساخت فصل دوم مجموعه «پا به ماه» به بنده پیشنهاد همکاری دادند که کارگردان پنج قسمت از این مجموعه و مجری طرح آن هستم. 
این مجموعه سخت‌ترین جنس مستندی بود که کار کردم چون پیش از آن چندین مستند اجتماعی ساخته بودم ولی مجموعه «پا به ماه» به واسطه مضمونی که داشت، کار بسیار سختی بود به ویژه در اپیزود «کُر کوهستان» چون سوژه در لوکیشنی سخت‌گذر در یکی از روستاهای چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد؛ هم فرایند پیدا کردن سوژه کار سختی بود و هم مرحله تولید و فیلم‌برداری. 
هر بار که به لوکیشن محل زندگی سوژه می‌رفتیم حدود ۱۲کیلومتر در مسیر کوهستانی پیاده‌روی داشتیم و از رودخانه عبور می‌کردیم. فضای کار در این اپیزود بسیار سخت بود اما تمام سختی‌هایی که در تولید این پروژه وجود داشت چه به لحاظ تولید و چه به لحاظ برخورد با سوژه در لحظه تولد نوزادان از تن گروه بیرون می‌رفت و روزهای سخت برایمان شیرین می‌شد. در واقع لحظه تولد بچه‌ها نقطه عطف ماجرا بود که موجب می‌شد با علاقه و انگیزه کار کنیم. 

ورود به زندگی شخصی افراد به ویژه زنان باردار، آسان نیست آن هم با دوربین، چطور به سوژه‌ها نزدیک می‌شدید؟
کاری که در این فصل با همفکری تهیه‌کننده پیش بردیم این بود که تا حد امکان از مصاحبه کردن با سوژه‌ها پرهیز کنیم چون اپیزودهای این مجموعه، مستند پژوهشی نیست بلکه مستندی درباره زندگی آدم‌هاست. هر چقدر از مصاحبه کردن و نشاندن سوژه جلو دوربین پرهیز می‌کردیم، فضای بهتری از نظر روایت داستانی بدست می‌آوردیم ضمن اینکه سوژه هم با دوربین، احساس راحتی بیشتری پیدا می‌کرد و مخاطب هم ارتباط بهتری با قصه می‌گرفت. 
یکی از کارهایمان این بود که به جز بحث پژوهش و راضی کردن سوژه‌ها که در مقطع حساس بارداری کار بسیار سختی بود، سعی کردیم دوربین را در دل اتفاق‌ها قرار دهیم و بین سوژه و دوربین فاصله زیادی ایجاد نکنیم. گاهی هم به خاطر شرایط سخت مادران باردار نمی‌توانستیم خیلی به سوژه نزدیک شویم. 

ضرورت پرداختن به موضوع فرزندآوری را در زمانه کنونی چه می‌دانید؟
ایده ساخت مجموعه «پا به ماه» چند سال پیش کلید خورد که ایده اولیه از آنِ تهیه‌کننده بود. من در فصل دوم به گروه اضافه شدم و از این منظر به ماجرا نگاه می‌کردم که فرزندآوری یک وجه مهم از امید به زندگی است البته نسخه‌ای نیست که بتوان برای همه پیچید ولی در بیشتر خانواده‌هایی که با آن‌ها برخورد داشتم و در مسیر ساخت مستند تا به دنیا آمدن فرزندشان با آن‌ها همراه بودم، می‌دیدم با وجود تمام مشکلاتشان چقدر نسبت به این موضوع امید دارند. حتی کسانی که فرزند ناخواسته داشتند وجه روشنی از امید به زندگی را در آن‌ها می‌دیدیم. گروه تولید هم وقتی تولد بچه‌ها را می‌دیدند لحظه شیرین و جذابی را تجربه می‌کردند. به عنوان یک فیلمساز، به دنبال شعار دادن در این مجموعه نبودم فقط می‌خواستم اتفاق‌های واقعی و جاری زندگی را روایت کنم؛ اینکه فرزندآوری تا چه اندازه می‌تواند امید را در زندگی آدم‌ها جاری کند. تلاشم به تصویر کشیدن این واقعیت شیرین و جذاب بود. یکی از صحنه‌های جذاب در فرایند تولید این مجموعه، لحظه تولد نوزاد بود، نوزادی که مدام در حال گریه کردن بود چون از محیط امن رحم مادر وارد فضای ناامن دیگری می‌شد و زمانی که صورتش را به صورت مادر می‌چسباندند، بچه آرام می‌شد و گریه نمی‌کرد؛ این صحنه شگفت‌انگیز و جذاب بود. ما در «پا به ماه» اصلاً نمی‌خواستیم و نمی‌خواهیم وارد فضای شعاری شویم. 

خواسته هر مستندساز و فیلمسازی در حرفه‌اش، نمایش و اکران اثرش است و تلویزیون بستر خوبی برای پخش مستندهاست. به نظر شما رسانه ملی چقدر به مستند توجه دارد و تا چه حدی می‌تواند در جامعه مستندسازی ایجاد انگیزه کند؟
به نظرم مستند نباید فقط پرکننده تایم‌های خالی آنتن باشد و خوشبختانه الان دارد جایگاه خودش را در آنتن پیدا می‌کند اما لازم است نگاه ویژه‌ای به مستند در رسانه ملی بشود. در سریال‌های تلویزیونی که این سال‌ها ساخته می‌شود، آثار ضعیفی وجود دارد که مخاطب آن‌ها را نگاه نمی‌کند ولی مستند اگر خوب ساخته شود می‌تواند برای تلویزیون جذب مخاطب کند یعنی اگر تلویزیون باکس مستند را در شبکه‌های مختلف به رسمیت بشناسد، مخاطب هم با این فضا آشنا می‌شود و آن را می‌بیند چون مستند از دل زندگی آدم‌ها بیرون می‌آید. ضمن اینکه هزینه‌های تولید یک فیلم یا مجموعه مستند قابل قیاس با هزینه ساخت سریال‌های تلویزیونی نیست و می‌تواند در این فضا، مخاطب را جذب کند. 
پخش شدن یک اثر سبب دلگرمی و امیدواری مستندسازان می‌شود به ویژه از پلتفرمی مثل تلویزیون که رسانه‌ای فراگیر برای دیده شدن است. جا دارد مدیران سازمان صدا و سیما نگاه ویژه و منصفانه‌ای به مستند در تلویزیون داشته باشند و مطمئنم مخاطبان هم از مستندهای خوب استقبال می‌کنند. 

البته مستند جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون است به ویژه مستندهای حیات وحش، چرا کمتر روی ساخت مستندهای داخلی با موضوعات مختلف سرمایه‌گذاری شده است؟
همان طور که گفتید مستندهای حیات وحش که جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون هستند خارجی‌اند چون در کشور ما روی این ژانر تصویری، سرمایه‌گذاری نمی‌شود. اگر مستند اجتماعی جایگاه خودش را در تلویزیون پیدا کند بازی دو سر برد است هم از مستندسازان حمایت می‌شود و هم آنتن تلویزیون با برنامه‌های پرمخاطب و کم‌هزینه‌تری نسبت به هزینه‌های تولید سریال پر می‌شود. 
تلویزیون خانه مستندسازان است چون آرزوی هر مستندسازی، دیده شدن اثرش است. وقتی مستندسازی کارش از تلویزیون پخش می‌شود، انگیزه‌ بیشتری می‌گیرد. اگر بودجه‌های خوب و کافی برای مستندسازی تخصیص یابد قطعاً آثار خوب و مؤثری ساخته می‌شود. این رویه که مستندی ساخته شود، مستندساز آن را به تلویزیون ببرد و اثر را بفروشد، درست نیست بلکه تلویزیون باید از شروع تا پایان یک مجموعه کنار مستندساز باشد تا اثری خوب و فاخر ساخته شود و زمانی که کار خوب ساخته شود، مخاطب از آن استقبال می‌کند.
مستند می‌تواند به یک مدیوم پرطرفدار در برنامه‌سازی تلویزیون تبدیل شود. با وجود تلاش تهیه‌کنندگان این حوزه ولی در بسیاری از موارد، هزینه‌های تولید هم جبران نمی‌شود به ویژه برای بچه‌هایی که تازه وارد این حوزه شده‌اند و باید از جیبشان هزینه کنند تا اثری را بسازند. من نخستین فیلم مستندم را با وام ازدواجم ساختم. بسیاری از مستندسازانی که عاشق کارشان هستند، مسیرهای مشابهی را برای تأمین هزینه‌های تولید داشتند. لازم است نهادهایی مانند صدا و سیما از مستندسازان حمایت کنند و نگاه ویژه‌ای به آن‌ها داشته باشند.

زهره کهندل